Na alle demonstraties van boze boeren, toegejuicht door boze burgers en na vele aarzelende discussies over de noodzakelijke duurzaamheid is er nu een duurzaam landbouwplan op initiatief van de vroegere landbouwminister Cees Veerman, ondersteund door een twintigtal organisaties waaronder belangrijke zoals de Rabobank, de bank Triodos, Friesland Campina en Natuurmonumenten. Zelfs boerenactiegroep Agractie steunt het plan.

Kern van het plan is; afzien van het, tot nog toe bestaande dogma, van doorgaande groei, zoeken naar alternatieve inkomstenbronnen waaronder het belonen van de boer voor het beheren van het landschap. Dit landschapsbeheer moet gepaard gaan met drastische vermindering van de veestapel. Het woord halvering durven ze nog niet te gebruiken maar als elke boer voldoende kan bijverdienen als landschapsbeheerder wordt halvering een logische uitkomst .

Niet alle boeren staan achter het plan. De LTO die als belangenbehartiger van de boeren decennialang elk milieuprobleem ontkende of oploste met nog meer technologie is tegen alsmede de actiegroep Farmers Defence Force.

Waarom ?

Je zou denken als je nou maar een redelijk inkomen verkrijgt door een prachtig landschap te scheppen en te beheren en daarnaast mag je ook nog lekker boeren, waarom ben je dan nog tegen. De reden is niet zo zeer economische maar psychologisch. Het plan van landschapsbeheerder is namelijk al heel oud. Vanaf haar ontstaan in de jaren zeventig heeft de milieubeweging dit plan al meerdere malen gelanceerd en elke keer stuitte ze op harde weerstand. In eerste instantie bij de politieke boerenpartijen als VVD, CDA en CU maar ook vooral bij het eerder genoemde LTO. Ook de meeste boeren waren intuïtief en instinctief tegen. Ze wilden gewoon blijven boeren, volgens hen waren ze trouwens al lang beheerder van het (boeren) landschap en ze hadden geen zin in een ambtenarenstatus .

Een boer, zo ontdekte de milieu beweging, is niet te verleiden met een ambtenarensalaris als beheerder. Nee. hij ziet zichzelf graag als een zelfstandige onafhankelijke ondernemer die zelf beslist hoeveel koeien hij heeft en hoe met zijn ‘eigen’ grond omgaat. Dat zij al die jaren wel afhankelijk zijn van de grote banken en van de miljardensubsidies van de EU, vergeten ze liever. En zo groeide de productie, in feite tegen beter weten in, jaar in jaar uit met alle milieuproblemen en landschapsvernietiging van dien.

Maar het tij keert. Ex-minister Veerman die in zijn tijd nog driftig meeging in het bestaande beleid is om en met hem een groot aantal realistische boeren , banken en landbouworganisaties. Als alles uitgevoerd wordt, dan kunnen straks boeren, burgers en buitenlui weer genieten van een gezond en mooi landschap. En als de boer voor zijn landschapsbeheer voldoende beloond wordt, kunnen we allemaal tevreden zijn.

hansbeerends@planet.nl