Ik was zaterdag 26 maart op de landelijke dag van de wereldwinkels in Den Haag, samen met een mooie delegatie van de winkel in mijn eigen Gouda en gelukkig in het gezelschap van een flink aantal wereldwinkeliers uit het hele land. Een bijzondere dag, juist omdat voor het eerst in meer dan twee jaar weer vertegenwoordigers van winkels uit het hele land bij elkaar waren. Vooral om elkaar te ontmoeten en daar inspiratie uit te putten, en dat was na de zware coronaperiode hard nodig. Bovendien was na het stoppen van de Landelijke Vereniging eind 2019 ook een soort vacuüm ontstaan en kostte het tijd om het nieuwe Platform Wereldwinkels.Nu vorm te geven. En werd het ontmoeten vervolgens  ook een gedurende een lange periode vooral digitaal gedaan, via Zoom en andere op zich mooie systemen. Maar in het écht is toch een stuk fijner!

Dus voelde het heel feestelijk die 26^e maart! Voor mij zelf ook, met een verrassend extra fijn tintje toen ik door Kathleen Ferrier, onze geweldige en zeer inspirerende ambassadeur, naar voren werd gevraagd. Zij sprak een hartelijk dankwoord voor mijn bijdragen gedurende vele jaren aan het wereldwinkelwerk, zowel in Gouda als landelijk. Ik was nogal overrompeld en had niets verwacht, dus had ook weinig woorden op dat moment. Daarom ook dit stukje.

Ik ga over een paar maanden stoppen met mijn voorzitterschap van wereldwinkel Gouda. Ik was al in de jaren ’80 actief daar en ben al meer dan dertig jaar voorzitter. Natuurlijk, Kathleen zei terecht dat ook wij ouderen ertoe doen, het voorbeeld kunnen geven en nog altijd jongeren kunnen inspireren. Maar het is toch goed om na zó lange tijd eens plaats te maken vind ik.

Ik heb in de Landelijke Vereniging een aantal jaren in de Verenigingsraad gezeten en in de laatste jaren ook in het landelijk bestuur. Vooral die laatste periode was niet gemakkelijk, omdat ons uiteindelijk geen andere uitweg restte dan het opheffen van de Vereniging. Maar ook de jaren in de Verenigingsraad waren soms zwaar, zeker in de periode (na 2006) waarin er interne tegenstellingen begonnen te ontstaan, met name rond de oprichting van FairSupport en de financiële problemen die zich later voordeden, met als dieptepunt de “cadeaubonnenaffaire”. Een flink aantal winkels zegde het lidmaatschap op, sommigen sloten zich aan bij de Stichting Wereldwinkels Nederland die inmiddels was opgericht, andere bleven ‘onafhankelijk’. En helaas heeft van de 400 wereldwinkels die er ooit waren, ongeveer de helft de deuren inmiddels moeten sluiten. Ook kwamen er nieuwe formules, zoals WAAR en NEWWS, en veel winkels zoeken inmiddels naar verandering en vernieuwing, vooral rond de vraag hoe aan te haken bij wat je het “duurzaamheidsdenken” zou kunnen noemen. Platform Wereldwinkel.Nu doet dat onder andere door de Global Goals – ofwel de Duurzame Ontwikkelingsdoelen – centraal te zetten.

Zelfs hoor je hier en daar de discussie oplaaien, of we niet van de term “wereldwinkel” af moeten. Gelukkig (vind ik zelf) wordt er o.a. vanuit de marketingwereld duidelijk aangegeven dat we dat niet moeten willen: “wereldwinkel” is een heel sterk merk, breed bekend onder het grote publiek en betrouwbaar, met een traditie van meer dan vijftig jaar. Dat doe je niet zomaar weg!

Zoek dus liever naar vernieuwing, ga nieuwe allianties aan, en vooral: werk samen! Zoals ik hierboven al aangaf, is dat samenwerken in de loop der jaren in sommige periodes redelijk goed maar in andere veel slechter verlopen. Dat had allerlei oorzaken, maar uiteindelijk moet het toch mogelijk zijn elkaar met die 200 winkels weer te vinden onder één dak, of op zijn minst elkaar op te zoeken waar mogelijk, en samen activiteiten te ontwikkelen die de hele beweging ten goede komen. En natuurlijk vooral de mensen waar we het in feite voor doen, de kleine producenten en boeren in ontwikkelingslanden. Want die basismissie is al die jaren niet veranderd en zal dat ook niet doen.

Ik blijf betrokken, o.a. via Fairtrade gemeenten, en in een adviesrol voor Wereldwinkel.Nu

Het ga jullie allen goed!

Met hartelijke en faire groet, Ruud Lambregts