Hoe denk jij daarover ?

Ooit zei iemand tegen mij, op jouw leeftijd moet je goed oppassen dat je niet achter de geraniums komt te zitten want er zijn tegenwoordig van die plantenbakken op wieltjes, voor je het weet zetten ze zo’n bak voor je snufferd. 

Ik moest hier deze dagen een paar keer aan denken bij levensverhalen uit het verzet, wat is het toch belangrijk dat we naar ze blijven luisteren en ze niet weg stoppen.

Ander moment was toen ik deelnam aan een seminar met als veelzeggende titel “Old lives matter”. Het seminar werd ingeleid door Baba Drawalli (bekende columnist) ooit met zijn ouders gevlucht uit Senegal. Hij is hier opgegroeid en heeft nog een stevige band met Afrika. Hij was uitgenodigd om vanuit het perspectief van de Afrikaanse Ubuntu cultuur zijn beeld te geven over ouderdom en deze te vergelijken met de westerse cultuur. Een kenmerkend Ubuntu gezegde is “ik ben, want wij zijn”. Hij zette met prachtige voorbeelden uiteen, hoe je volgens de ubuntu filosofie deel van de gemeenschap bent, dat je zonder gemeenschap eigenlijk niet bestaat. Terwijl wij in het westen meer het individu centraal stellen. Ook sprak hij over wat dit betekent voor ouderen in die samenleving.

Eén van zijn verbazingen geldt de westerse pensioen leeftijd. Het is in zijn cultuur ondenkbaar dat er iemand is die voorschrijft dat we op een bepaalde leeftijd, die voor ieder gelijk is, allemaal moeten stoppen met werken. “Dit valt in onze cultuur niet te begrijpen”.

Het prikkelde mij om hem een probleem voor te houden welke ik in de wereldwinkel vaker heb meegemaakt en voor ieder in onze branche herkenbaar is. Ik vertelde hem dat wij meemaken dat er oudere collega’s zijn die sommige taken niet meer zo goed kunnen en we dan een grens moeten trekken. Iemand bijvoorbeeld lang laten wachten bij afrekenen of inpakken van een pakje kent een grens. “Hoe zouden ze daar nu in jouw cultuur mee omgaan?”, was mijn vraag. Ik kreeg een verrassend eenvoudig antwoord. Dit was geen probleem, het was een situatie zoals je er vele hebt en waar je over in gesprek gaat met je gemeenschap. Het is een vraagstuk dat je bespreekt met elkaar omdat het niet alleen de vraag van degene op leeftijd is. Het is normaal om het er samen over te hebben zodra je zelf twijfelt, ook omdat je weet dat je lid bent van een gemeenschap waar je meetelt en blijft tellen.

Als platform Wereldwinkel.Nu willen we een gemeenschap zijn waarin we elkaar en onszelf helpen om niet achter de geraniums terecht te komen zodat we in onze winkels de verhalen kunnen vertellen die zo nodig zijn om de welvaart beter te verdelen. Dat iedereen in onze gemeenschap meetelt lijkt me dan ook logisch. Het onderwerp boeit me, vooral omdat we jongere generaties meer bij onze missie willen betrekken lijkt het me belangrijk dat we scherp inzicht hebben in wat ouder zijn betekent in onze gemeenschap. 

Ik wordt binnenkort zeventig een mooi moment om over dit thema de dialoog te zoeken en binnenkort deel 2 te schrijven want ouderen doen er toe. Hoe denk jij erover?

John van Balen 

(Reacties zijn welkom aan voorzitter@wereldwinkel.nu)